fortuitus
Latin
Etymology
2=bʰerPlease see Module:checkparams for help with this warning.
From fors (“chance, luck”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /for.tuˈiː.tus/, [fɔrt̪uˈiːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /for.tuˈi.tus/, [fort̪uˈiːt̪us]
Adjective
fortuītus (feminine fortuīta, neuter fortuītum, adverb fortuītō); first/second-declension adjective
- happening by chance, accidental, random, fortuitous
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fortuītus | fortuīta | fortuītum | fortuītī | fortuītae | fortuīta | |
Genitive | fortuītī | fortuītae | fortuītī | fortuītōrum | fortuītārum | fortuītōrum | |
Dative | fortuītō | fortuītō | fortuītīs | ||||
Accusative | fortuītum | fortuītam | fortuītum | fortuītōs | fortuītās | fortuīta | |
Ablative | fortuītō | fortuītā | fortuītō | fortuītīs | |||
Vocative | fortuīte | fortuīta | fortuītum | fortuītī | fortuītae | fortuīta |
Related terms
Descendants
- Catalan: fortuït
- English: fortuitous
- Spanish: fortuito
- Translingual: Mycobacterium fortuitum
References
- “fortuitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “fortuitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fortuitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- fortuitus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
- Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, 1st edition. (Oxford University Press)