fucilare
Jump to navigation
Jump to search
Italian
[edit]Etymology
[edit]From fucile (“rifle”) + -are (1st-conjugation verbal suffix).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]fucilàre (first-person singular present fucìlo, first-person singular past historic fucilài, past participle fucilàto, auxiliary avére)
- (transitive) to execute by firing squad
Conjugation
[edit] Conjugation of fucilàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | fucilàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | fucilàndo | |||
present participle | fucilànte | past participle | fucilàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | fucìlo | fucìli | fucìla | fuciliàmo | fucilàte | fucìlano |
imperfect | fucilàvo | fucilàvi | fucilàva | fucilavàmo | fucilavàte | fucilàvano |
past historic | fucilài | fucilàsti | fucilò | fucilàmmo | fucilàste | fucilàrono |
future | fucilerò | fucilerài | fucilerà | fucilerémo | fucileréte | fucilerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | fucilerèi | fucilerésti | fucilerèbbe, fucilerébbe | fucilerémmo | fucileréste | fucilerèbbero, fucilerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | fucìli | fucìli | fucìli | fuciliàmo | fuciliàte | fucìlino |
imperfect | fucilàssi | fucilàssi | fucilàsse | fucilàssimo | fucilàste | fucilàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
fucìla | fucìli | fuciliàmo | fucilàte | fucìlino | ||
negative imperative | non fucilàre | non fucìli | non fuciliàmo | non fucilàte | non fucìlino |
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]Further reading
[edit]- fucilare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana