gülmek

See also: gülmək

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گولمك‎ (gülmek), from Proto-Turkic *kül- (“to laugh”). Cognate with Azerbaijani gülmək.

Verb

gülmek (third-person singular simple present güler)

1. to laugh

Conjugation

Conjugation of gülmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			gülmek
impersonal participle	imperfective		gülen
	perfective		gülmüş
	prospective		gülecek
personal participle	non-prospective		güldüğüm	güldüğün	güldüğü	güldüğümüz	güldüğünüz	güldükleri
	prospective		güleceğim	güleceğin	güleceği	güleceğimiz	güleceğiniz	gülecekleri
verbal noun			gülme
way of doing			gülüş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	gülerim	gülersin	güler	güleriz	gülersiniz	gülerler
		imperfective	gülüyorum	gülüyorsun	gülüyor	gülüyoruz	gülüyorsunuz	gülüyorlar
	past	perfective	güldüm	güldün	güldü	güldük	güldünüz	güldüler
		imperfective	gülüyordum	gülüyordun	gülüyordu	gülüyorduk	gülüyordunuz	gülüyorlardı (or gülüyordular)
	future		güleceğim	güleceksin	gülecek	güleceğiz	güleceksiniz	gülecekler
inferential	perfective		gülmişim	gülmişsin	gülmiş	gülmişiz	gülmişsinüz	gülmişler
	aorist		gülermişim	gülermişsin	gülermiş	gülermişiz	gülermişsiniz	gülerlermiş (or gülermişlar)
	imperfective		gülüyormuşum	gülüyormuşsun	gülüyormuş	gülüyormuşuz	gülüyormuşsunuz	gülüyorlarmış
conditional	simple		gülsem	gülsen	gülse	gülsek	gülseniz	gülseler
	perfective		gülseydim	gülseydin	gülseydi	gülseydik	gülseydiniz	gülseydiler
optative			güleyim	gülesin	güle	gülelim	gülesiniz	güleler
progressive			gülmekteyim	gülmektesin	gülmekte	gülmekteyiz	gülmektesiniz	gülmekteler
necessitative			gülmeliyim	gülmelisin	gülmeli	gülmeliyiz	gülmelisiniz	gülmeliler
imperative				gül	gülsün		gülün	gülsünler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	güler miyim?	güler misin?	güler mi?	güler miyiz?	güler misiniz?	gülerler mi?
		imperfective	gülüyor muyum?	gülüyor musun?	gülüyor mu?	gülüyor muyuz?	gülüyor musunuz?	gülüyorlar mı?
	past	perfective	güldüm mü?	güldün mü?	güldü mü?	güldük mü?	güldünüz mü?	güldüler mi?
		imperfective	gülüyor muydum?	gülüyor muydun?	gülüyor muydu?	gülüyor muyduk?	gülüyor muydunuz?	gülüyorlar mıydı?
	future		gülecek miyim?	gülecek misin?	gülecek mi?	gülecek miyiz?	gülecek misiniz?	gülecekler mi?
inferential	perfective		gülmüş müyüm?	gülmüş müsün?	gülmüş mü?	gülmüş müyüz?	gülmüş müsünüz?	gülmüşler mi?
	aorist		güler miymüşim?	güler miymüşsin?	güler miymüş?	güler miymüşiz?	güler miymüşsiniz?	gülerler miymiş?
	imperfective		gülüyor muymuşum?	gülüyor muymuşsun?	gülüyor muymuş?	gülüyor muymuşuz?	gülüyor muymuşsunuz?	gülüyorlar mıymış?
conditional	simple		gülsem mi?	gülsen mi?	gülse mi?	gülsek mi?	gülseniz mi?	gülseler mi?
	perfective		gülse miydim?	gülse miydin?	gülse miydi?	gülse miydik?	gülse miydiniz?	gülseler miydi?
progressive			gülmekte miyim?	gülmekte misin?	gülmekte mi?	gülmekte miyiz?	gülmekte misiniz?	gülmekteler mi?
necessitative			gülmeli miyim?	gülmeli misin?	gülmeli mi?	gülmeli miyiz?	gülmeli misiniz?	gülmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			gülmemek
impersonal participle	imperfective		gülmeyen
	perfective		gülmemiş
	prospective		gülmeyecek
personal participle	non-prospective		gülmediğim	gülmediğin	gülmediği	gülmediğimiz	gülmediğiniz	gülmedikleri
	prospective		gülmeyeceğim	gülmeyeceğin	gülmeyeceği	gülmeyeceğimiz	gülmeyeceğiniz	gülmeyecekleri
verbal noun			gülmeme
way of doing			gülmeyüş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	gülmem	gülmezsin	gülmez	gülmeyiz	gülmezsiniz	gülmezler
		imperfective	gülmüyorum	gülmüyorsun	gülmüyor	gülmüyoruz	gülmüyorsunuz	gülmüyorlar
	past	perfective	gülmedim	gülmedin	gülmedi	gülmedik	gülmediniz	gülmediler
		imperfective	gülmüyordum	gülmüyordun	gülmüyordu	gülmüyorduk	gülmüyordunuz	gülmüyorlardı
	future		gülmeyeceğim	gülmeyeceksin	gülmeyecek	gülmeyeceğiz	gülmeyeceksiniz	gülmeyecekler
inferential	perfective		gülmemişim	gülmemişsin	gülmemiş	gülmemişiz	gülmemişsiniz	gülmemişler
	aorist		gülmezmişim	gülmezmişsin	gülmezmiş	gülmezmişiz	gülmezmişsiniz	gülmezlermiş
	imperfective		gülmüyormuşum	gülmüyormuşsun	gülmüyormuş	gülmüyormuşuz	gülmüyormuşsunuz	gülmüyorlarmış
conditional	simple		gülmesem	gülmesen	gülmese	gülmesek	gülmeseniz	gülmeseler
	perfective		gülmeseydim	gülmeseydin	gülmeseydi	gülmeseydik	gülmeseydiniz	gülmeseydiler
optative			gülmeyeyim	gülmeyesin	gülmeye	gülmeyelim	gülmeyesiniz	gülmeyeler
progressive			gülmemekteyim	gülmemektesin	gülmemekte	gülmemekteyiz	gülmemektesiniz	gülmemekteler
necessitative			gülmemeliyim	gülmemelisin	gülmemeli	gülmemeliyiz	gülmemelisiniz	gülmemeliler
imperative				gülme	gülmesin		gülmeyin	gülmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	gülmez miyim?	gülmez misin?	gülmez mi?	gülmez miyiz?	gülmez misiniz?	gülmezler mi?
		imperfective	gülmüyor muyum?	gülmüyor musun?	gülmüyor mu?	gülmüyor muyuz?	gülmüyor musunuz?	gülmüyorlar mı?
	past	perfective	gülmedim mi?	gülmedin mi?	gülmedi mi?	gülmedik mi?	gülmediniz mi?	gülmediler mi?
		imperfective	gülmüyor muydum?	gülmüyor muydun?	gülmüyor muydu?	gülmüyor muyduk?	gülmüyor muydunuz?	gülmüyorlar mıydı?
	future		gülmeyecek miyim?	gülmeyecek misin?	gülmeyecek mi?	gülmeyecek miyiz?	gülmeyecek misiniz?	gülmeyecekler mi?
inferential	perfective		gülmemiş miyim?	gülmemiş misin?	gülmemiş mi?	gülmemiş miyiz?	gülmemiş misiniz?	gülmemişler mi?
	aorist		gülmez miymişim?	gülmez miymişsin?	gülmez miymiş?	gülmez miymişiz?	gülmez miymişsiniz?	gülmezler miymiş?
	imperfective		gülmüyor muymuşum?	gülmüyor muymuşsun?	gülmüyor muymuş?	gülmüyor muymuşuz?	gülmüyor muymuşsunuz?	gülmüyorlar mıymış?
conditional	simple		gülmesem mi?	gülmesen mi?	gülmese mi?	gülmesek mi?	gülmeseniz mi?	gülmeseler mi?
	perfective		gülmese miydim?	gülmese miydin?	gülmese miydi?	gülmese miydik?	gülmese miydiniz?	gülmeseler miydi?
progressive			gülmemekte miyim?	gülmemekte misin?	gülmemekte mi?	gülmemekte miyiz?	gülmemekte misiniz?	gülmemekteler mi?
necessitative			gülmemeli miyim?	gülmemeli misin?	gülmemeli mi?	gülmemeli miyiz?	gülmemeli misiniz?	gülmemeliler mi?

Derived terms

• güldürmek
• güle güle
• gülmece

References

• Redhouse, James W. (1890), “كولمك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1601

Further reading

• gülmek in Reverso (Turkish-English)