głowica

Polish

Etymology

From głowa (“head”) +‎ -ica (“feminine augmentative suffix”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡwɔˈvi.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: gło‧wi‧ca

Noun

głowica f

1. head (any device part that is placed at the end of something), e.g. warhead, print head, cylinder head; often disambiguated with adjectives

   głowica bojowa ― warhead

   głowica jądrowa ― nuclear warhead

   głowica dysku ― hard drive head

2. pommel, knob on the end of the hilt of a sword
3. (architecture) capital, the uppermost part of a column

   Synonym: kapitel

4. (heraldry) chief
5. bovine malignant catarrhal fever

Declension

Declension of głowica

	singular	plural
nominative	głowica	głowice
genitive	głowicy	głowic
dative	głowicy	głowicom
accusative	głowicę	głowice
instrumental	głowicą	głowicami
locative	głowicy	głowicach
vocative	głowico	głowice

Further reading

• głowica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• głowica in Polish dictionaries at PWN