grípa

See also: gripa and gripă

Icelandic

Etymology

From Old Norse grípa, from Proto-Germanic *grīpaną, from Proto-Indo-European *gʰreyb- (“to grasp, grab”). Cognate with Norwegian gripe, Swedish gripa, Danish gribe, English gripe, Dutch grijpen, German greifen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkriːpa/

  Rhymes: -iːpa

Verb

grípa (strong verb, third-person singular past indicative greip, third-person plural past indicative gripu, supine gripið)

1. to grab, catch, clasp, grip, grasp
2. (baseball) to catch
3. to grasp (understand)

Conjugation

grípa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að grípa
supine (sagnbót)		gripið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		grípandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gríp	við grípum	present (nútíð)	ég grípi	við grípum
	þú grípur	þið grípið		þú grípir	þið grípið
	hann, hún, það grípur	þeir, þær, þau grípa		hann, hún, það grípi	þeir, þær, þau grípi
past (þátíð)	ég greip	við gripum	past (þátíð)	ég gripi	við gripum
	þú greipst	þið gripuð		þú gripir	þið gripuð
	hann, hún, það greip	þeir, þær, þau gripu		hann, hún, það gripi	þeir, þær, þau gripu
imperative (boðháttur)	gríp (þú)	grípið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gríptu	grípiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

grípast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að grípast
supine (sagnbót)		gripist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		grípandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég grípst	við grípumst	present (nútíð)	ég grípist	við grípumst
	þú grípst	þið grípist		þú grípist	þið grípist
	hann, hún, það grípst	þeir, þær, þau grípast		hann, hún, það grípist	þeir, þær, þau grípist
past (þátíð)	ég greipst	við gripumst	past (þátíð)	ég gripist	við gripumst
	þú greipst	þið gripust		þú gripist	þið gripust
	hann, hún, það greipst	þeir, þær, þau gripust		hann, hún, það gripist	þeir, þær, þau gripust
imperative (boðháttur)	grípst (þú)	grípist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	grípstu	grípisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gripinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gripinn	gripin	gripið		gripnir	gripnar	gripin
accusative (þolfall)	gripinn	gripna	gripið		gripna	gripnar	gripin
dative (þágufall)	gripnum	gripinni	gripnu		gripnum	gripnum	gripnum
genitive (eignarfall)	gripins	gripinnar	gripins		gripinna	gripinna	gripinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gripni	gripna	gripna		gripnu	gripnu	gripnu
accusative (þolfall)	gripna	gripnu	gripna		gripnu	gripnu	gripnu
dative (þágufall)	gripna	gripnu	gripna		gripnu	gripnu	gripnu
genitive (eignarfall)	gripna	gripnu	gripna		gripnu	gripnu	gripnu

Derived terms

• grípari

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)