hnykkja

Icelandic

Etymology

From Old Norse hnykkja, from Proto-Germanic *hnuk- (“to press, bend”), from Proto-Indo-European *knewg- (“to bend, pinch”), from *ken- (“to pinch”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈn̥ɪhca/
• Rhymes: -ɪhca

Verb

hnykkja (weak verb, third-person singular past indicative hnykkti, supine hnykkt)

1. (transitive, with dative) to tug, jerk

Conjugation

hnykkja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hnykkja
supine (sagnbót)		hnykkt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hnykkjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hnykki	við hnykkjum	present (nútíð)	ég hnykki	við hnykkjum
	þú hnykkir	þið hnykkið		þú hnykkir	þið hnykkið
	hann, hún, það hnykkir	þeir, þær, þau hnykkja		hann, hún, það hnykki	þeir, þær, þau hnykki
past (þátíð)	ég hnykkti	við hnykktum	past (þátíð)	ég hnykkti	við hnykktum
	þú hnykktir	þið hnykktuð		þú hnykktir	þið hnykktuð
	hann, hún, það hnykkti	þeir, þær, þau hnykktu		hann, hún, það hnykkti	þeir, þær, þau hnykktu
imperative (boðháttur)	hnykk (þú)	hnykkið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hnykktu	hnykkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hnykkjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hnykkjast
supine (sagnbót)		hnykkst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hnykkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hnykkist	við hnykkjumst	present (nútíð)	ég hnykkist	við hnykkjumst
	þú hnykkist	þið hnykkist		þú hnykkist	þið hnykkist
	hann, hún, það hnykkist	þeir, þær, þau hnykkjast		hann, hún, það hnykkist	þeir, þær, þau hnykkist
past (þátíð)	ég hnykktist	við hnykktumst	past (þátíð)	ég hnykktist	við hnykktumst
	þú hnykktist	þið hnykktust		þú hnykktist	þið hnykktust
	hann, hún, það hnykktist	þeir, þær, þau hnykktust		hann, hún, það hnykktist	þeir, þær, þau hnykktust
imperative (boðháttur)	hnykkst (þú)	hnykkist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hnykkstu	hnykkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (to jerk): rykkja, svipta

Related terms

• hnykkur