Jump to content

hrapa

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse hrapa, from Proto-Germanic *hrapaną, *hrappa- (fast), from Proto-Indo-European *krb(ʰ)- (quickly).[1]

Verb

[edit]

hrapa (weak verb, third-person singular past indicative hrapaði, supine hrapað)

  1. to fall, to plunge
  2. (of aircraft) to crash
Conjugation
[edit]
hrapa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur hrapa
supine sagnbót hrapað
present participle
hrapandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hrapa hrapaði hrapi hrapaði
þú hrapar hrapaðir hrapir hrapaðir
hann, hún, það hrapar hrapaði hrapi hrapaði
plural við hröpum hröpuðum hröpum hröpuðum
þið hrapið hröpuðuð hrapið hröpuðuð
þeir, þær, þau hrapa hröpuðu hrapi hröpuðu
imperative boðháttur
singular þú hrapa (þú), hrapaðu
plural þið hrapið (þið), hrapiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrapast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur hrapast
supine sagnbót hrapast
present participle
hrapandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég hrapast hrapaðist hrapist hrapaðist
þú hrapast hrapaðist hrapist hrapaðist
hann, hún, það hrapast hrapaðist hrapist hrapaðist
plural við hröpumst hröpuðumst hröpumst hröpuðumst
þið hrapist hröpuðust hrapist hröpuðust
þeir, þær, þau hrapast hröpuðust hrapist hröpuðust
imperative boðháttur
singular þú hrapast (þú), hrapastu
plural þið hrapist (þið), hrapisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrapaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hrapaður hröpuð hrapað hrapaðir hrapaðar hröpuð
accusative
(þolfall)
hrapaðan hrapaða hrapað hrapaða hrapaðar hröpuð
dative
(þágufall)
hröpuðum hrapaðri hröpuðu hröpuðum hröpuðum hröpuðum
genitive
(eignarfall)
hrapaðs hrapaðrar hrapaðs hrapaðra hrapaðra hrapaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
hrapaði hrapaða hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
accusative
(þolfall)
hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
dative
(þágufall)
hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
genitive
(eignarfall)
hrapaða hröpuðu hrapaða hröpuðu hröpuðu hröpuðu
[edit]

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

hrapa

  1. indefinite genitive plural of hrap

References

[edit]
  1. ^ Kroonen, Guus (2013) “hrappa-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 243