humala
Finnish
Etymology
From a Germanic or Slavic language, compare Swedish humle and Proto-Slavic *xъmelь.
Pronunciation
Noun
humala
- (botany) hop (plant)
- drunkenness, intoxication, high
Declension
Inflection of humala (Kotus type 11/omena, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | humala | humalat | |
genitive | humalan | humalien humaloiden humaloitten | |
partitive | humalaa | humalia humaloita | |
illative | humalaan | humaliin humaloihin | |
singular | plural | ||
nominative | humala | humalat | |
accusative | nom. | humala | humalat |
gen. | humalan | ||
genitive | humalan | humalien humaloiden humaloitten humalojen rare humalain rare | |
partitive | humalaa | humalia humaloita humaloja rare | |
inessive | humalassa | humaloissa humalissa | |
elative | humalasta | humaloista humalista | |
illative | humalaan | humaliin humaloihin | |
adessive | humalalla | humaloilla humalilla | |
ablative | humalalta | humaloilta humalilta | |
allative | humalalle | humaloille humalille | |
essive | humalana | humaloina humalina | |
translative | humalaksi | humaloiksi humaliksi | |
abessive | humalatta | humaloitta humalitta | |
instructive | — | humaloin humalin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
Derived terms
- nouns: humalainen
- adjectives: humalainen
- verbs: humaltua
- adverbs: humalaan, humalassa