iść w zaparte

Polish

Etymology

Literally, “to go into obstinacy”.

Pronunciation

• IPA^(key): /iʑd͡ʑ vzaˈpar.tɛ/
• Rhymes: -artɛ

Verb

iść w zaparte impf (perfective pójść w zaparte)

1. (intransitive, idiomatic) to hold firm, to hold one's ground, to lean into

   Synonym: zapierać się

Conjugation

Conjugation of iść w zaparte: see iść.

Related terms

adjective

• zaparty

 

nouns

• zaparcie
• zaprzaniec
• zaprzaństwo

 

verbs

• zapierać impf
• zaprzeć pf

 

Further reading

• ktoś idzie w zaparte in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• iść w zaparte in Polish dictionaries at PWN