iść

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: ISC, -isc, and -isc-

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Regularization of Old Polish which had a stem of id-, and other such verbs, such as siąść, have an -ś- in the infinitive.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈiɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -iɕt͡ɕ
  • Syllabification: iść

Verb

[edit]

iść impf (determinate, perfective pójść, indeterminate chodzić)

  1. (intransitive, of people or animals) to go; to walk
  2. (intransitive) to go, to attend [with do (+ genitive) or na (+ accusative) ‘what’]
  3. (intransitive) to go after, to follow (to imitate in one's actions or thoughts)
  4. (intransitive, of vehicles) to go, to move
  5. (intransitive, of letters, packages) to go (to move from sender to receiver)
  6. (intransitive, of smells, etc.) to go; to spread
  7. (intransitive, of lines, roads, etc.) to go, to lead (to connect two points in space)
  8. (intransitive, of media) to go; to be published; to be shown
  9. (intransitive, of events) to go (to take place in particular manner)
    Wszystko idzie zgodnie z planem.Everything is going according to plan.
  10. (intransitive, colloquial) to come along (to not cause difficulties for someone) [with dative ‘for whom’]
  11. (intransitive, of machines, devices, etc.) to run (to operate as normal)
  12. (intransitive, colloquial) to go to (to be for a particular goal) [with na (+ accusative) ‘to what’]
  13. (intransitive, proscribed) to go; to be taken (to take place in a particular order)
  14. (intransitive) to count, to number in (to measure a certain amount) [with w (+ accusative) ‘in the what’]
    Synonym: (prescribed) liczyć
  15. (intransitive) to go for (to decide on something in a given situation) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  16. (intransitive, colloquial) to sell like hot cakes
  17. (intransitive, impersonal) to mean, to be on about; to have in mind [with dative ‘who, i.e. the subject of the English sentence’ and o (+ accusative) ‘(about) who or what/what in mind’]
    Synonyms: chodzić, rozchodzić się
  18. (intransitive, reflexive with sobie) to go, to leave

Conjugation

[edit]
Conjugation of iść impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive iść
present tense 1st idę idziemy
2nd idziesz idziecie
3rd idzie idą
impersonal idzie się
past tense 1st szedłem,
-(e)m szedł
szłam,
-(e)m szła
szłom,
-(e)m szło
szliśmy,
-(e)śmy szli
szłyśmy,
-(e)śmy szły
2nd szedłeś,
-(e)ś szedł
szłaś,
-(e)ś szła
szłoś,
-(e)ś szło
szliście,
-(e)ście szli
szłyście,
-(e)ście szły
3rd szedł szła szło szli szły
future tense 1st będę szedł,
będę iść
będę szła,
będę iść
będę szło,
będę iść
będziemy szli,
będziemy iść
będziemy szły,
będziemy iść
2nd będziesz szedł,
będziesz iść
będziesz szła,
będziesz iść
będziesz szło,
będziesz iść
będziecie szli,
będziecie iść
będziecie szły,
będziecie iść
3rd będzie szedł,
będzie iść
będzie szła,
będzie iść
będzie szło,
będzie iść
będą szli,
będą iść
będą szły,
będą iść
impersonal będzie iść się
conditional 1st szedłbym,
bym szedł
szłabym,
bym szła
szłobym,
bym szło
szlibyśmy,
byśmy szli
szłybyśmy,
byśmy szły
2nd szedłbyś,
byś szedł
szłabyś,
byś szła
szłobyś,
byś szło
szlibyście,
byście szli
szłybyście,
byście szły
3rd szedłby,
by szedł
szłaby,
by szła
szłoby,
by szło
szliby,
by szli
szłyby,
by szły
imperative 1st niech idę idźmy
2nd idź idźcie
3rd niech idzie niech idą
active adjectival participle idący idąca idące idący idące
contemporary adverbial participle idąc
verbal noun iście

Verb

[edit]

iść impf

  1. (intransitive, of events) to head for (to draw near to some event) [with na (+ accusative) ‘for what’]
  2. (intransitive, impersonal, colloquial) to be possible [with infinitive ‘to do what’ and z (+ instrumental) ‘with whom’]
  3. (intransitive, of time) to fly by

Conjugation

[edit]
Conjugation of iść impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive iść
present tense 1st idę idziemy
2nd idziesz idziecie
3rd idzie idą
impersonal idzie się
past tense 1st szedłem,
-(e)m szedł
szłam,
-(e)m szła
szłom,
-(e)m szło
szliśmy,
-(e)śmy szli
szłyśmy,
-(e)śmy szły
2nd szedłeś,
-(e)ś szedł
szłaś,
-(e)ś szła
szłoś,
-(e)ś szło
szliście,
-(e)ście szli
szłyście,
-(e)ście szły
3rd szedł szła szło szli szły
future tense 1st będę szedł,
będę iść
będę szła,
będę iść
będę szło,
będę iść
będziemy szli,
będziemy iść
będziemy szły,
będziemy iść
2nd będziesz szedł,
będziesz iść
będziesz szła,
będziesz iść
będziesz szło,
będziesz iść
będziecie szli,
będziecie iść
będziecie szły,
będziecie iść
3rd będzie szedł,
będzie iść
będzie szła,
będzie iść
będzie szło,
będzie iść
będą szli,
będą iść
będą szły,
będą iść
impersonal będzie iść się
conditional 1st szedłbym,
bym szedł
szłabym,
bym szła
szłobym,
bym szło
szlibyśmy,
byśmy szli
szłybyśmy,
byśmy szły
2nd szedłbyś,
byś szedł
szłabyś,
byś szła
szłobyś,
byś szło
szlibyście,
byście szli
szłybyście,
byście szły
3rd szedłby,
by szedł
szłaby,
by szła
szłoby,
by szło
szliby,
by szli
szłyby,
by szły
imperative 1st niech idę idźmy
2nd idź idźcie
3rd niech idzie niech idą
active adjectival participle idący idąca idące idący idące
contemporary adverbial participle idąc
verbal noun iście

Derived terms

[edit]
idioms
particle
phrase
verbs
verbs
verbs

Trivia

[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), iść is one of the most used words in Polish, appearing 18 times in scientific texts, 7 times in news, 28 times in essays, 141 times in fiction, and 169 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 363 times, making it the 137th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

[edit]
  1. ^ Ida Kurcz (1990) “iść”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 157

Further reading

[edit]
  • iść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • iść in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “iść”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • IŚĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 20.01.2023
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “iść”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861) “iść”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “iść”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 113
  • iść in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Regularization of Old Polish .

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

iść impf (perfective pōjś, indeterminate chodzić)

  1. (intransitive, of people or animals) to go; to walk
  2. (intransitive) to go for (to go someplace in the goal of something)
  3. (intransitive) to come, to approach (to approach physically or temporally)
  4. (intransitive, of lines, roads, etc.) to go, to lead (to connect two points in space)
  5. (intransitive, of events) to go (to take place in particular manner)
  6. (intransitive, of smells, etc.) to go; to spread
  7. (intransitive, of an installation) to be somewhere
  8. (impersonal, colloquial) to be possible

Conjugation

[edit]

This verb needs an inflection-table template.

Further reading

[edit]