dojść

Polish[edit]

From do- +‎ iść.

dojść pf (imperfective dochodzić)

(intransitive) to arrive on foot, to reach [+ do (genitive) = somewhere]
Nad ranem w końcu doszliśmy do schroniska. ― At daybreak, we finally arrived at the mountain hut.
(intransitive) to achieve [+ do (genitive) = something]
Mój ojciec nigdy do niczego w życiu nie doszedł. ― My father never achieved anything in his life.
(intransitive, informal) to find out, to arrive at
Doszedłeś już, jak to działa? ― Have you found out how this works yet?
(intransitive, informal) to come, to have an orgasm

Conjugation of dojść pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dojść
future tense	1^st	dojdę			dojdziemy
	2^nd	dojdziesz			dojdziecie
	3^rd	dojdzie			dojdą
	impersonal	dojdzie się
past tense	1^st	doszedłem	doszłam		doszliśmy	doszłyśmy
	2^nd	doszedłeś	doszłaś		doszliście	doszłyście
	3^rd	doszedł	doszła	doszło	doszli	doszły
conditional	1^st	doszedłbym	doszłabym		doszlibyśmy	doszłybyśmy
	2^nd	doszedłbyś	doszłabyś		doszlibyście	doszłybyście
	3^rd	doszedłby	doszłaby	doszłoby	doszliby	doszłyby
imperative	1^st	niech dojdę			dojdźmy
	2^nd	dojdź			dojdźcie
	3^rd	niech dojdzie			niech dojdą
anterior adverbial participle		doszedłszy
verbal noun		dojście