iaculator
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From iaculor (“I throw, cast, hurl”) + -tor.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /i̯a.kuˈlaː.tor/, [i̯äkʊˈɫ̪äːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ja.kuˈla.tor/, [jäkuˈläːt̪or]
Noun
[edit]iaculātor m (genitive iaculātōris); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | iaculātor | iaculātōrēs |
Genitive | iaculātōris | iaculātōrum |
Dative | iaculātōrī | iaculātōribus |
Accusative | iaculātōrem | iaculātōrēs |
Ablative | iaculātōre | iaculātōribus |
Vocative | iaculātor | iaculātōrēs |
Related terms
[edit]References
[edit]- “iaculator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “iaculator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iaculator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)