innri
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
Originally a comparative form of the adverb inn. Ultimately from Proto-Indo-European *h₁en (“in”).
Adjective[edit]
innri (comparative innri, superlative innstr)
Inflection[edit]
This word is one of a little handful of adjectives with defective inflection, existing only in the comparative and superlative forms.
Declension of innri
Strong declension of superlative of innri
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | innstr | innst | innst |
accusative | innstan | innsta | innst |
dative | innstum | innstri | innstu |
genitive | innsts | innstrar | innsts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | innstir | innstar | innst |
accusative | innsta | innstar | innst |
dative | innstum | innstum | innstum |
genitive | innstra | innstra | innstra |
Weak declension of superlative of innri
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | innsti | innsta | innsta |
accusative | innsta | innstu | innsta |
dative | innsta | innstu | innsta |
genitive | innsta | innstu | innsta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | innstu | innstu | innstu |
accusative | innstu | innstu | innstu |
dative | innstum | innstum | innstum |
genitive | innstu | innstu | innstu |
Antonyms[edit]
Descendants[edit]
References[edit]
- innri in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press