insipiens

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

in- +‎ sapiēns with regular vowel weakening ai.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

īnsipiēns (genitive īnsipientis, adverb īnsipienter); third-declension one-termination adjective

  1. foolish, unwise, senseless
    Synonyms: fatuus, stupidus, stultus, brūtus, āmēns, dēmēns
    Antonyms: callidus, prūdēns, sapiēns, sollers

Declension[edit]

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative īnsipiēns īnsipientēs īnsipientia
Genitive īnsipientis īnsipientium
Dative īnsipientī īnsipientibus
Accusative īnsipientem īnsipiēns īnsipientēs īnsipientia
Ablative īnsipientī īnsipientibus
Vocative īnsipiēns īnsipientēs īnsipientia

Derived terms[edit]

Descendants[edit]

  • English: insipient
  • Italian: insipiente

References[edit]

  • insipiens”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • insipiens”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • insipiens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.