köpek

See also: kopek, kópék, and köpək

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *köpek.

Noun

köpek

1. (zoology) dog

   Synonyms: it, baraq

Declension

Declension of köpek

	singular	plural
nominative	köpek	köpekler
genitive	köpekniñ	köpeklerniñ
dative	köpekke	köpeklerge
accusative	köpekni	köpeklerni
locative	köpekte	köpeklerde
ablative	köpekten	köpeklerden

References

• Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎^[1], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “köpek”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

köpek

Etymology

From Ottoman Turkish كوپك‎ (köpek), from Proto-Turkic *köpek. Either from köp (in the sense of "a herd of many dogs"), or from kelebek (“butterfly”). Shor xopax (“butterfly”) reflects the only exact semantical match.

cognates

Cognate with Turkmen köpek, Crimean Tatar köpek, Azerbaijani köpək, Kazakh көпек (köpek), Karakalpak көпек (köpek), Uzbek koʻppak, etc.

Pronunciation

• IPA^(key): [cø̞ˈpe̞c]
• Hyphenation: kö‧pek

• (file)

Noun

köpek (definite accusative köpeği, plural köpekler)

1. dog
2. (derogatory) scoundrel, detestable person

Declension

Inflection
Nominative	köpek
Definite accusative	köpeği
	Singular	Plural
Nominative	köpek	köpekler
Definite accusative	köpeği	köpekleri
Dative	köpeğe	köpeklere
Locative	köpekte	köpeklerde
Ablative	köpekten	köpeklerden
Genitive	köpeğin	köpeklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular köpeğim köpeklerim 2nd singular köpeğin köpeklerin 3rd singular köpeği köpekleri 1st plural köpeğimiz köpeklerimiz 2nd plural köpeğiniz köpekleriniz 3rd plural köpekleri köpekleri Definite accusative Singular Plural 1st singular köpeğimi köpeklerimi 2nd singular köpeğini köpeklerini 3rd singular köpeğini köpeklerini 1st plural köpeğimizi köpeklerimizi 2nd plural köpeğinizi köpeklerinizi 3rd plural köpeklerini köpeklerini Dative Singular Plural 1st singular köpeğime köpeklerime 2nd singular köpeğine köpeklerine 3rd singular köpeğine köpeklerine 1st plural köpeğimize köpeklerimize 2nd plural köpeğinize köpeklerinize 3rd plural köpeklerine köpeklerine Locative Singular Plural 1st singular köpeğimde köpeklerimde 2nd singular köpeğinde köpeklerinde 3rd singular köpeğinde köpeklerinde 1st plural köpeğimizde köpeklerimizde 2nd plural köpeğinizde köpeklerinizde 3rd plural köpeklerinde köpeklerinde Ablative Singular Plural 1st singular köpeğimden köpeklerimden 2nd singular köpeğinden köpeklerinden 3rd singular köpeğinden köpeklerinden 1st plural köpeğimizden köpeklerimizden 2nd plural köpeğinizden köpeklerinizden 3rd plural köpeklerinden köpeklerinden Genitive Singular Plural 1st singular köpeğimin köpeklerimin 2nd singular köpeğinin köpeklerinin 3rd singular köpeğinin köpeklerinin 1st plural köpeğimizin köpeklerimizin 2nd plural köpeğinizin köpeklerinizin 3rd plural köpeklerinin köpeklerinin
Predicative forms Singular Plural 1st singular köpeğim köpeklerim 2nd singular köpeksin köpeklersin 3rd singular köpek köpektir köpekler köpeklerdir 1st plural köpeğiz köpekleriz 2nd plural köpeksiniz köpeklersiniz 3rd plural köpekler köpeklerdir

Synonyms

• it

Derived terms

• köpeklemek
• köpekleşmek
• köpekli
• köpeklik
• köpeksiz

 

Descendants

• → Cypriot Arabic: kyopek

Further reading

• köpek in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
• köpek in Reverso (Turkish-English)

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *köpek.

Pronunciation

• Hyphenation: kö‧pek

Noun

köpek (definite accusative köpegi, plural köpekler)

1. male dog, hound

Declension

Declension of köpek

	singular	plural
nominative	köpek	köpekler
accusative	köpegi	köpekleri
genitive	köpegiň	köpekleriň
dative	köpege	köpeklere
locative	köpekde	köpeklerde
ablative	köpekden	köpeklerden

Further reading

• “köpek” in Enedilim.com
• “köpek” in Webonary.org