keikarointi
Finnish
Etymology
Noun
keikarointi
- dandyism (foppish behaviour)
Declension
Inflection of keikarointi (Kotus type 5*J/risti, nt-nn gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | keikarointi | keikaroinnit | ||
genitive | keikaroinnin | keikarointien | ||
partitive | keikarointia | keikarointeja | ||
illative | keikarointiin | keikarointeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | keikarointi | keikaroinnit | ||
accusative | nom. | keikarointi | keikaroinnit | |
gen. | keikaroinnin | |||
genitive | keikaroinnin | keikarointien | ||
partitive | keikarointia | keikarointeja | ||
inessive | keikaroinnissa | keikaroinneissa | ||
elative | keikaroinnista | keikaroinneista | ||
illative | keikarointiin | keikarointeihin | ||
adessive | keikaroinnilla | keikaroinneilla | ||
ablative | keikaroinnilta | keikaroinneilta | ||
allative | keikaroinnille | keikaroinneille | ||
essive | keikarointina | keikarointeina | ||
translative | keikaroinniksi | keikaroinneiksi | ||
abessive | keikaroinnitta | keikaroinneitta | ||
instructive | — | keikaroinnein | ||
comitative | See the possessive forms below. |