kekelemek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

From Ottoman Turkish ككه (keke, “a bird's beak, one who stutters over the letter "ke;" onomatopoeic”),[1] morphologically keke +‎ -le +‎ -mek.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ce.ce.leˈmec/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ke‧ke‧le‧mek

Verb[edit]

kekelemek (third-person singular simple present kekeler)

  1. (intransitive) To stutter, to stammer, especially on palatal sounds.
  2. (intransitive, figuratively, by extension) To get what one was going to say mixed-up due to nervousness.

Conjugation[edit]

The template Template:tr-conj-v does not use the parameter(s): 
4=kekeler
5=e
6=d
Please see Module:checkparams for help with this warning.

Conjugation of kekelemek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive kekelemek
impersonal participle imperfective kekeleyen
perfective kekelemiş
prospective kekeleyecek
personal participle non-prospective kekelediğim kekelediğin kekelediği kekelediğimiz kekelediğiniz kekeledikleri
prospective kekeleyeceğim kekeleyeceğin kekeleyeceği kekeleyeceğimiz kekeleyeceğiniz kekeleyecekleri
verbal noun kekeleme
way of doing kekeleyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kekelerim kekelersin kekeler kekeleriz kekelersiniz kekelerler
imperfective kekeliyorum kekeliyorsun kekeliyor kekeliyoruz kekeliyorsunuz kekeliyorlar
past perfective kekeledim kekeledin kekeledi kekeledik kekelediniz kekelediler
imperfective kekeliyordum kekeliyordun kekeliyordu kekeliyorduk kekeliyordunuz kekeliyorlardı
future kekeleyeceğim kekeleyeceksin kekeleyecek kekeleyeceğiz kekeleyeceksiniz kekeleyecekler
inferential perfective kekelemişim kekelemişsin kekelemiş kekelemişiz kekelemişsiniz kekelemişler
aorist kekelermişim kekelermişsin kekelermiş kekelermişiz kekelermişsiniz kekelermişler
imperfective kekeliyormuşum kekeliyormuşsun kekeliyormuş kekeliyormuşuz kekeliyormuşsunuz kekeliyormuşlar
conditional simple kekelesem kekelesen kekelese kekelesek kekeleseniz kekeleseler
perfective kekeleseydim kekeleseydin kekeleseydi kekeleseydik kekeleseydiniz kekeleseydiler
optative kekeleyeyim kekeleyesin kekeleye kekeleyelim kekeleyesiniz kekeleyeler
progressive kekelemekteyim kekelemektesin kekelemekte kekelemekteyiz kekelemektesiniz kekelemekteler
necessitative kekelemeliyim kekelemelisin kekelemeli kekelemeliyiz kekelemelisiniz kekelemeliler
imperative kekele kekelesin kekeleyin kekelesinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kekeler miyim? kekeler misin? kekeler mi? kekeler miyiz? kekeler misiniz? kekelerler mi?
imperfective kekeliyor muyum? kekeliyor musun? kekeliyor mu? kekeliyor muyuz? kekeliyor musunuz? kekeliyorlar mı?
past perfective kekeledim mi? kekeledin mi? kekeledi mi? kekeledik mi? kekelediniz mi? kekelediler mi?
imperfective kekeliyor muydum? kekeliyor muydun? kekeliyor muydu? kekeliyor muyduk? kekeliyor muydunuz? kekeliyorlar mıydı?
future kekeleyecek miyim? kekeleyecek misin? kekeleyecek mi? kekeleyecek miyiz? kekeleyecek misiniz? kekeleyecekler mi?
inferential perfective kekelemiş miyim? kekelemiş misin? kekelemiş mi? kekelemiş miyiz? kekelemiş misiniz? kekelemişler mi?
aorist kekeler miymişim? kekeler miymişsin? kekeler miymiş? kekeler miymişiz? kekeler miymişsiniz? kekelerler miymiş?
imperfective kekeliyor muymuşum? kekeliyor muymuşsun? kekeliyor muymuş? kekeliyor muymuşuz? kekeliyor muymuşsunuz? kekeliyorlar mıymış?
conditional simple kekelesem mi? kekelesen mi? kekelese mi? kekelesek mi? kekeleseniz mi? kekeleseler mi?
perfective kekelese miydim? kekelese miydin? kekelese miydi? kekelese miydik? kekelese miydiniz? kekeleseler miydi?
progressive kekelemekte miyim? kekelemekte misin? kekelemekte mi? kekelemekte miyiz? kekelemekte misiniz? kekelemekteler mi?
necessitative kekelemeli miyim? kekelemeli misin? kekelemeli mi? kekelemeli miyiz? kekelemeli misiniz? kekelemeliler mi?
Negative declarative
infinitive kekelememek
impersonal participle imperfective kekelemeyen
perfective kekelememiş
prospective kekelemeyecek
personal participle non-prospective kekelemediğim kekelemediğin kekelemediği kekelemediğimiz kekelemediğiniz kekelemedikleri
prospective kekelemeyeceğim kekelemeyeceğin kekelemeyeceği kekelemeyeceğimiz kekelemeyeceğiniz kekelemeyecekleri
verbal noun kekelememe
way of doing kekelemeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kekelemem kekelemezsin kekelemez kekelemeyiz kekelemezsiniz kekelemezler
imperfective kekelemiyorum kekelemiyorsun kekelemiyor kekelemiyoruz kekelemiyorsunuz kekelemiyorlar
past perfective kekelemedim kekelemedin kekelemedi kekelemedik kekelemediniz kekelemediler
imperfective kekelemiyordum kekelemiyordun kekelemiyordu kekelemiyorduk kekelemiyordunuz kekelemiyordular
future kekelemeyeceğim kekelemeyeceksin kekelemeyecek kekelemeyeceğiz kekelemeyeceksiniz kekelemeyecekler
inferential perfective kekelememişim kekelememişsin kekelememiş kekelememişiz kekelememişsiniz kekelememişler
aorist kekelemezmişim kekelemezmişsin kekelemezmiş kekelemezmişiz kekelemezmişsiniz kekelemezmişler
imperfective kekelemiyormuşum kekelemiyormuşsun kekelemiyormuş kekelemiyormuşuz kekelemiyormuşsunuz kekelemiyormuşlar
conditional simple kekelemesem kekelemesen kekelemese kekelemesek kekelemeseniz kekelemeseler
perfective kekelemeseydim kekelemeseydin kekelemeseydi kekelemeseydik kekelemeseydiniz kekelemeseydiler
optative kekelemeyeyim kekelemeyesin kekelemeye kekelemeyelim kekelemeyesiniz kekelemeyeler
progressive kekelememekteyim kekelememektesin kekelememekte kekelememekteyiz kekelememektesiniz kekelememekteler
necessitative kekelememeliyim kekelememelisin kekelememeli kekelememeliyiz kekelememelisiniz kekelememeliler
imperative kekeleme kekelemesin kekelemeyin kekelemesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist kekelemez miyim? kekelemez misin? kekelemez mi? kekelemez miyiz? kekelemez misiniz? kekelemezler mi?
imperfective kekelemiyor muyum? kekelemiyor musun? kekelemiyor mu? kekelemiyor muyuz? kekelemiyor musunuz? kekelemiyorlar mı?
past perfective kekelemedim mi? kekelemedin mi? kekelemedi mi? kekelemedik mi? kekelemediniz mi? kekelemediler mi?
imperfective kekelemiyor muydum? kekelemiyor muydun? kekelemiyor muydu? kekelemiyor muyduk? kekelemiyor muydunuz? kekelemiyorlar mıydı?
future kekelemeyecek miyim? kekelemeyecek misin? kekelemeyecek mi? kekelemeyecek miyiz? kekelemeyecek misiniz? kekelemeyecekler mi?
inferential perfective kekelememiş miyim? kekelememiş misin? kekelememiş mi? kekelememiş miyiz? kekelememiş misiniz? kekelememişler mi?
aorist kekelemez miymişim? kekelemez miymişsin? kekelemez miymiş? kekelemez miymişiz? kekelemez miymişsiniz? kekelemezler miymiş?
imperfective kekelemiyor muymuşum? kekelemiyor muymuşsun? kekelemiyor muymuş? kekelemiyor muymuşuz? kekelemiyor muymuşsunuz? kekelemiyorlar mıymış?
conditional simple kekelemesem mi? kekelemesen mi? kekelemese mi? kekelemesek mi? kekelemeseniz mi? kekelemeseler mi?
perfective kekelemese miydim? kekelemese miydin? kekelemese miydi? kekelemese miydik? kekelemese miydiniz? kekelemeseler miydi?
progressive kekelememekte miyim? kekelememekte misin? kekelememekte mi? kekelememekte miyiz? kekelememekte misiniz? kekelememekteler mi?
necessitative kekelememeli miyim? kekelememeli misin? kekelememeli mi? kekelememeli miyiz? kekelememeli misiniz? kekelememeliler mi?

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “ككه”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 324

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kekelemek&oldid=78169048"