klarinet

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: klarinét

Czech[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Italian clarinetto.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈklarɪnɛt]
  • Hyphenation: kla‧ri‧net

Noun[edit]

klarinet m inan

  1. the clarinet, a woodwind musical reed instrument

Declension[edit]

Derived terms[edit]

Danish[edit]

Danish Wikipedia has an article on:
Wikipedia da

Etymology[edit]

From Italian clarinetto or French clarinette.

Noun[edit]

klarinet c (singular definite klarinetten, plural indefinite klarinetter)

  1. clarinet

Declension[edit]

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From Italian clarinetto.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkla.riˌnɛt/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛt

Noun[edit]

klarinet f (plural klarinetten, diminutive klarinetje n)

  1. (music) The clarinet, a woodwind musical reed instrument

Derived terms[edit]

Serbo-Croatian[edit]

Etymology[edit]

From Italian clarinetto.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

klarìnēt m (Cyrillic spelling кларѝне̄т)

  1. clarinet (woodwind musical reed instrument)

Declension[edit]

Slovak[edit]

Noun[edit]

klarinet m inan

  1. clarinet

Slovene[edit]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

klarinẹ̑t m inan

  1. clarinet

Inflection[edit]

The diacritics used in this section of the entry are non-tonal. If you are a native tonal speaker, please help by adding the tonal marks.
Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. klarinét
gen. sing. klarinéta
singular dual plural
nominative
(imenovȃlnik)
klarinét klarinéta klarinéti
genitive
(rodȋlnik)
klarinéta klarinétov klarinétov
dative
(dajȃlnik)
klarinétu klarinétoma klarinétom
accusative
(tožȋlnik)
klarinét klarinéta klarinéte
locative
(mẹ̑stnik)
klarinétu klarinétih klarinétih
instrumental
(orọ̑dnik)
klarinétom klarinétoma klarinéti