klasnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From klaskać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈklas.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -asnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: klas‧nąć

Verb

[edit]

klasnąć pf (imperfective klaskać)

  1. (intransitive) to clap (to strike the palms of the hands together, creating a sharp sound)
  2. (intransitive) to clap [with instrumental ‘with something’] (to bring two surfaces together forcefully, creating a sharp sound)

Conjugation

[edit]
Conjugation of klasnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klasnąć
future tense 1st klasnę klaśniemy
2nd klaśniesz klaśniecie
3rd klaśnie klasną
impersonal klaśnie się
past tense 1st klasnąłem,
-(e)m klasnął
klasnęłam,
-(e)m klasnęła
klasnęłom,
-(e)m klasnęło
klasnęliśmy,
-(e)śmy klasnęli
klasnęłyśmy,
-(e)śmy klasnęły
2nd klasnąłeś,
-(e)ś klasnął
klasnęłaś,
-(e)ś klasnęła
klasnęłoś,
-(e)ś klasnęło
klasnęliście,
-(e)ście klasnęli
klasnęłyście,
-(e)ście klasnęły
3rd klasnął klasnęła klasnęło klasnęli klasnęły
impersonal klaśnięto
conditional 1st klasnąłbym,
bym klasnął
klasnęłabym,
bym klasnęła
klasnęłobym,
bym klasnęło
klasnęlibyśmy,
byśmy klasnęli
klasnęłybyśmy,
byśmy klasnęły
2nd klasnąłbyś,
byś klasnął
klasnęłabyś,
byś klasnęła
klasnęłobyś,
byś klasnęło
klasnęlibyście,
byście klasnęli
klasnęłybyście,
byście klasnęły
3rd klasnąłby,
by klasnął
klasnęłaby,
by klasnęła
klasnęłoby,
by klasnęło
klasnęliby,
by klasnęli
klasnęłyby,
by klasnęły
impersonal klaśnięto by
imperative 1st niech klasnę klaśnijmy
2nd klaśnij klaśnijcie
3rd niech klaśnie niech klasną
anterior adverbial participle klasnąwszy
verbal noun klaśnięcie

Derived terms

[edit]
verb
[edit]
nouns

Further reading

[edit]
  • klasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klasnąć in Polish dictionaries at PWN