From klaskać + -nąć.
klasnąć pf (imperfective klaskać)
- (intransitive) to clap (to strike the palms of the hands together, creating a sharp sound)
- (intransitive) to clap [with instrumental ‘with something’] (to bring two surfaces together forcefully, creating a sharp sound)
| Conjugation of klasnąć pf
|
| klasnąć
|
| klasnę
|
klaśniemy
|
| klaśniesz
|
klaśniecie
|
| klaśnie
|
klasną
|
| klaśnie się
|
klasnąłem,
-(e)m klasnął
|
klasnęłam,
-(e)m klasnęła
|
klasnęłom,
-(e)m klasnęło
|
klasnęliśmy,
-(e)śmy klasnęli
|
klasnęłyśmy,
-(e)śmy klasnęły
|
klasnąłeś,
-(e)ś klasnął
|
klasnęłaś,
-(e)ś klasnęła
|
klasnęłoś,
-(e)ś klasnęło
|
klasnęliście,
-(e)ście klasnęli
|
klasnęłyście,
-(e)ście klasnęły
|
| klasnął
|
klasnęła
|
klasnęło
|
klasnęli
|
klasnęły
|
| klaśnięto
|
klasnąłbym,
bym klasnął
|
klasnęłabym,
bym klasnęła
|
klasnęłobym,
bym klasnęło
|
klasnęlibyśmy,
byśmy klasnęli
|
klasnęłybyśmy,
byśmy klasnęły
|
klasnąłbyś,
byś klasnął
|
klasnęłabyś,
byś klasnęła
|
klasnęłobyś,
byś klasnęło
|
klasnęlibyście,
byście klasnęli
|
klasnęłybyście,
byście klasnęły
|
klasnąłby,
by klasnął
|
klasnęłaby,
by klasnęła
|
klasnęłoby,
by klasnęło
|
klasnęliby,
by klasnęli
|
klasnęłyby,
by klasnęły
|
| klaśnięto by
|
| niech klasnę
|
klaśnijmy
|
| klaśnij
|
klaśnijcie
|
| niech klaśnie
|
niech klasną
|
| klasnąwszy
|
| klaśnięcie
|
- klasnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- klasnąć in Polish dictionaries at PWN
