kloostertuin

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of klooster +‎ tuin.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkloːs.tərˌtœy̯n/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kloos‧ter‧tuin

Noun

[edit]

kloostertuin m (plural kloostertuinen, diminutive kloostertuintje n)

  1. A convent garden, a monastery garden.