kres

Danish

Noun

kres c (singular definite kresen, plural indefinite krese)

1. Obsolete spelling of kreds

Declension

Declension of kres

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	kres	kresen	krese	kresene
genitive	kres'	kresens	kreses	kresenes

---

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /krɛs/

• Audio

  (file)

Noun

kres m inan

1. limit, boundary
2. (mathematics) bound; supremum or infimum

Declension

declension of kres

	singular	plural
nominative	kres	kresy
genitive	kresu	kresów
dative	kresowi	kresom
accusative	kres	kresy
instrumental	kresem	kresami
locative	kresie	kresach
vocative	kresie	kresy

Noun

kres f

1. genitive plural of kresa

Further reading

• kres in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kres in Polish dictionaries at PWN

---

Slovene

Etymology

From Proto-Slavic *krěsъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /kréːs/

Noun

krẹ̑s m inan

1. bonfire

Inflection

Masculine inan., hard o-stem, plural in -ôv-
nom. sing.	krés
gen. sing.	krésa
	singular	dual	plural
nominative	krés	kresôva	kresôvi
accusative	krés	kresôva	kresôve
genitive	krésa	kresôv	kresôv
dative	krésu	kresôvoma	kresôvom
locative	krésu	kresôvih	kresôvih
instrumental	krésom	kresôvoma	kresôvi

Masculine inan., hard o-stem
nom. sing.	krés
gen. sing.	krésa
	singular	dual	plural
nominative	krés	krésa	krési
accusative	krés	krésa	krése
genitive	krésa	krésov	krésov
dative	krésu	krésoma	krésom
locative	krésu	krésih	krésih
instrumental	krésom	krésoma	krési