kruuna
Finnish
Etymology
Newer borrowing from Swedish krona. Doublet with kruunu.
Pronunciation
- Hyphenation: kruu‧na
Noun
kruuna
- heads (in coins)
Declension
Inflection of kruuna (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | kruuna | kruunat | ||
genitive | kruunan | kruunien | ||
partitive | kruunaa | kruunia | ||
illative | kruunaan | kruuniin | ||
singular | plural | |||
nominative | kruuna | kruunat | ||
accusative | nom. | kruuna | kruunat | |
gen. | kruunan | |||
genitive | kruunan | kruunien kruunain rare | ||
partitive | kruunaa | kruunia | ||
inessive | kruunassa | kruunissa | ||
elative | kruunasta | kruunista | ||
illative | kruunaan | kruuniin | ||
adessive | kruunalla | kruunilla | ||
ablative | kruunalta | kruunilta | ||
allative | kruunalle | kruunille | ||
essive | kruunana | kruunina | ||
translative | kruunaksi | kruuniksi | ||
abessive | kruunatta | kruunitta | ||
instructive | — | kruunin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Antonyms
Idioms
- kruuna vai klaava = heads or tails
References
- Häkkinen, Kaisa (2004) Nykysuomen etymologinen sanakirja [Modern Finnish Etymological Dictionary] (in Finnish), Juva: WSOY, →ISBN