kumoter

Polish

Etymology

Blend of Old Polish kum and kmotr, with the latter from Proto-Slavic *kъmotrъ, the masculine counterpart of *kъmotra, from Latin commāter.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kuˈmɔ.tɛr/

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /kuˈmɔ.tɛr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔtɛr
• Syllabification: ku‧mo‧ter

Noun

kumoter m pers

1. (dated or dialectal, Chełmno-Dobrzyń) close friend
2. (dated, derogatory, politics) backscratcher, crony, gaffer (trusted companion or partner in a criminal organization)

Declension

Declension of kumoter

	singular	plural
nominative	kumoter	kumotry/kumotrowie
genitive	kumotra	kumotrów
dative	kumotrowi	kumotrom
accusative	kumotra	kumotrów
instrumental	kumotrem	kumotrami
locative	kumotrze	kumotrach
vocative	kumotrze	kumotry/kumotrowie

Derived terms

adjective

• kumoterski

 

noun

• kumoterstwo

 

Further reading

• kumoter in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kumoter in Polish dictionaries at PWN
• Antoni Krasnowolski (1879) “kumoter”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 304