kveljari
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
From kvelja (“to torment, torture”) + -ari.
Noun[edit]
kveljari m
Declension[edit]
Declension of kveljari (weak an-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | kveljari | kveljarinn | kveljarar | kveljararnir |
accusative | kveljara | kveljarann | kveljara | kveljarana |
dative | kveljara | kveljaranum | kveljurum | kveljurunum |
genitive | kveljara | kveljarans | kveljara | kveljaranna |
References[edit]
- “kveljari”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press