lauga

Icelandic

Etymology

From laug (“pool”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈløyːɣa/

  Rhymes: -øyːɣa

  Homophone: Lauga

Verb

lauga (weak verb, third-person singular past indicative laugaði, supine laugað)

1. (with accusative, transitive) to bathe

Conjugation

lauga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að lauga
supine (sagnbót)		laugað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laugandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lauga	við laugum	present (nútíð)	ég laugi	við laugum
	þú laugar	þið laugið		þú laugir	þið laugið
	hann, hún, það laugar	þeir, þær, þau lauga		hann, hún, það laugi	þeir, þær, þau laugi
past (þátíð)	ég laugaði	við lauguðum	past (þátíð)	ég laugaði	við lauguðum
	þú laugaðir	þið lauguðuð		þú laugaðir	þið lauguðuð
	hann, hún, það laugaði	þeir, þær, þau lauguðu		hann, hún, það laugaði	þeir, þær, þau lauguðu
imperative (boðháttur)	lauga (þú)	laugið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	laugaðu	laugiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laugast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að laugast
supine (sagnbót)		laugast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		laugandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég laugast	við laugumst	present (nútíð)	ég laugist	við laugumst
	þú laugast	þið laugist		þú laugist	þið laugist
	hann, hún, það laugast	þeir, þær, þau laugast		hann, hún, það laugist	þeir, þær, þau laugist
past (þátíð)	ég laugaðist	við lauguðumst	past (þátíð)	ég laugaðist	við lauguðumst
	þú laugaðist	þið lauguðust		þú laugaðist	þið lauguðust
	hann, hún, það laugaðist	þeir, þær, þau lauguðust		hann, hún, það laugaðist	þeir, þær, þau lauguðust
imperative (boðháttur)	laugast (þú)	laugist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	laugastu	laugisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

laugaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laugaður	lauguð	laugað		laugaðir	laugaðar	lauguð
accusative (þolfall)	laugaðan	laugaða	laugað		laugaða	laugaðar	lauguð
dative (þágufall)	lauguðum	laugaðri	lauguðu		lauguðum	lauguðum	lauguðum
genitive (eignarfall)	laugaðs	laugaðrar	laugaðs		laugaðra	laugaðra	laugaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	laugaði	laugaða	laugaða		lauguðu	lauguðu	lauguðu
accusative (þolfall)	laugaða	lauguðu	laugaða		lauguðu	lauguðu	lauguðu
dative (þágufall)	laugaða	lauguðu	laugaða		lauguðu	lauguðu	lauguðu
genitive (eignarfall)	laugaða	lauguðu	laugaða		lauguðu	lauguðu	lauguðu

Synonyms

• (to bathe): baða

Noun

lauga

1. indefinite genitive plural of laug

Norwegian Bokmål

Noun

lauga

1. definite plural of laug

Norwegian Nynorsk

Etymology 1

Pronunciation

• IPA^(key): /¹lœʊːɡɑ/

Noun

lauga n

1. plural definite of laug

Etymology 2

From Old Norse lauga.

Alternative forms

• lauge (e-infinitive)

Pronunciation

• IPA^(key): /²lœʊːɡɑ/

Verb

lauga (present tense laugar, past tense lauga, past participle lauga, passive infinitive laugast, present participle laugande, imperative lauga/laug)

1. to bathe (have a bath in order to wash)

   Synonym: bada

Related terms

• laurdag, laugardag (“saturday”, literally “bathing day”)

References

• “lauga” in The Nynorsk Dictionary.
• “lauga” in Ivar Aasen (1873) Norsk Ordbog med dansk Forklaring