literatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 09:06, 10 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

English

Etymology

Borrowed from Latin literatus, litteratus.

Noun

literatus (plural literati)

  1. (chiefly in the plural) A learned person; one acquainted with literature.
    • De Quincey
      Now we are to consider that our bright ideal of a literatus may chance to be maimed.

Anagrams


Latin

Pronunciation

Adjective

literātus (feminine literāta, neuter literātum, superlative literātissimus); first/second-declension adjective

  1. Alternative form of litterātus

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative literātus literāta literātum literātī literātae literāta
Genitive literātī literātae literātī literātōrum literātārum literātōrum
Dative literātō literātō literātīs
Accusative literātum literātam literātum literātōs literātās literāta
Ablative literātō literātā literātō literātīs
Vocative literāte literāta literātum literātī literātae literāta

References