llesáu

Welsh

Etymology

lles (“benefit, advantage”) +‎ -áu

Pronunciation

• (North Wales) IPA^(key): /ɬɛˈsaɨ̯/
• (South Wales) IPA^(key): /ɬɛˈsai̯/
• Rhymes: -aɨ̯

Verb

llesáu (first-person singular present llesâf)

1. to be beneficial, to be advantageous, to avail

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	llesâf	llesei	llesâ	llesawn	llesewch	llesânt	lleseir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	llesawn	llesait	llesâi	llesaem	llesaech	llesaent	lleseid
preterite	lleseais	lleseaist	llesaodd	llesasom	llesasoch	llesasant	llesawyd
pluperfect	llesaswn	llesasit	llesasai	llesasem	llesasech	llesasent	llesasid, llesesid
present subjunctive	llesawyf	lleseych	llesao	llesaom	llesaoch	llesaont	llesaer
imperative	—	llesâ	llesaed	llesawn	llesewch	llesaent	llesaer
verbal noun	llesáu
verbal adjectives	llesedig llesadwy

References

• R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “llesáu”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies