luxuriatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of luxuriō (“be luxuriant”).
Participle
lūxuriātus (feminine lūxuriāta, neuter lūxuriātum); first/second-declension participle
- luxuriant, rank, having become luxuriant.
- swollen, enlarged, having grown rapidly.
- revelled, having become wanton or licentious.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | lūxuriātus | lūxuriāta | lūxuriātum | lūxuriātī | lūxuriātae | lūxuriāta | |
Genitive | lūxuriātī | lūxuriātae | lūxuriātī | lūxuriātōrum | lūxuriātārum | lūxuriātōrum | |
Dative | lūxuriātō | lūxuriātō | lūxuriātīs | ||||
Accusative | lūxuriātum | lūxuriātam | lūxuriātum | lūxuriātōs | lūxuriātās | lūxuriāta | |
Ablative | lūxuriātō | lūxuriātā | lūxuriātō | lūxuriātīs | |||
Vocative | lūxuriāte | lūxuriāta | lūxuriātum | lūxuriātī | lūxuriātae | lūxuriāta |