męskoosobowy

Polish

Etymology

From męski +‎ -o- +‎ osobowy.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛw̃s.kɔ.ɔ.sɔˈbɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: męs‧ko‧o‧so‧bo‧wy

Adjective

męskoosobowy (not comparable, no derived adverb)

1. (grammar, relational) masculine personal, virile (relating to a plural gender in certain Slavic languages, including Polish)

Declension

Declension of męskoosobowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	męskoosobowy		męskoosobowa	męskoosobowe	męskoosobowi	męskoosobowe
genitive	męskoosobowego		męskoosobowej	męskoosobowego	męskoosobowych
dative	męskoosobowemu		męskoosobowej	męskoosobowemu	męskoosobowym
accusative	męskoosobowego	męskoosobowy	męskoosobową	męskoosobowe	męskoosobowych	męskoosobowe
instrumental	męskoosobowym		męskoosobową	męskoosobowym	męskoosobowymi
locative	męskoosobowym		męskoosobowej	męskoosobowym	męskoosobowych

Related terms

• niemęskoosobowy

 

Further reading

• męskoosobowy in Polish dictionaries at PWN