mandadeiro

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology[edit]

From Old Galician-Portuguese mandadeiro (13th century, Cantigas de Santa Maria): mandado (errand) +‎ -eiro.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

mandadeiro m (plural mandadeiros, feminine mandadeira, feminine plural mandadeiras)

  1. messenger; envoy
    Synonyms: emisario, mensaxeiro
  2. errand boy
    Synonym: recadeiro

Related terms[edit]

References[edit]

  • mandadeiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • mandadeiro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • mandadeiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • mandadeiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.