maoinigh

Irish

Etymology 1

From Middle Irish maínigid. By surface analysis, maoin +‎ -igh.

Verb

maoinigh (present analytic maoiníonn, future analytic maoineoidh, verbal noun maoiniú, past participle maoinithe)

1. to finance (obtain or provide funding for a transaction or undertaking)
2. to endow (give property as a gift)

   Synonym: bronn

Conjugation

conjugation of maoinigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	maoiním	maoiníonn tú; maoinír†	maoiníonn sé, sí	maoinímid; maoiníonn muid	maoiníonn sibh	maoiníonn siad; maoiníd†	a mhaoiníonn; a mhaoiníos / a maoiníonn*	maoinítear
	past	mhaoinigh mé; mhaoiníos	mhaoinigh tú; mhaoinís	mhaoinigh sé, sí	mhaoiníomar; mhaoinigh muid	mhaoinigh sibh; mhaoiníobhair	mhaoinigh siad; mhaoiníodar	a mhaoinigh / ar mhaoinigh*	maoiníodh
	past habitual	mhaoinínn / maoinínn‡‡	mhaoiníteá / maoiníteᇇ	mhaoiníodh sé, sí / maoiníodh sé, s퇇	mhaoinímis; mhaoiníodh muid / maoinímis‡‡; maoiníodh muid‡‡	mhaoiníodh sibh / maoiníodh sibh‡‡	mhaoinídís; mhaoiníodh siad / maoinídís‡‡; maoiníodh siad‡‡	a mhaoiníodh / a maoiníodh*	mhaoinítí / maoinít퇇
future		maoineoidh mé; maoineod; maoineochaidh mé†	maoineoidh tú; maoineoir†; maoineochaidh tú†	maoineoidh sé, sí; maoineochaidh sé, sí†	maoineoimid; maoineoidh muid; maoineochaimid†; maoineochaidh muid†	maoineoidh sibh; maoineochaidh sibh†	maoineoidh siad; maoineoid†; maoineochaidh siad†	a mhaoineoidh; a mhaoineos; a mhaoineochaidh†; a mhaoineochas† / a maoineoidh*; a maoineochaidh*†	maoineofar; maoineochar†
conditional		mhaoineoinn; mhaoineochainn† / maoineoinn‡‡; maoineochainn†‡‡	mhaoineofá; mhaoineochthᆠ/ maoineofᇇ; maoineochthᆇ‡	mhaoineodh sé, sí; mhaoineochadh sé, s토/ maoineodh sé, s퇇; maoineochadh sé, s톇‡	mhaoineoimis; mhaoineodh muid; mhaoineochaimis†; mhaoineochadh muid† / maoineoimis‡‡; maoineodh muid‡‡; maoineochaimis†‡‡; maoineochadh muid†‡‡	mhaoineodh sibh; mhaoineochadh sibh† / maoineodh sibh‡‡; maoineochadh sibh†‡‡	mhaoineoidís; mhaoineodh siad; mhaoineochadh siad† / maoineoidís‡‡; maoineodh siad‡‡; maoineochadh siad†‡‡	a mhaoineodh; a mhaoineochadh† / a maoineodh*; a maoineochadh*†	mhaoineofaí; mhaoineochtha토/ maoineofa퇇; maoineochtha톇‡
subjunctive	present	go maoiní mé; go maoiníod†	go maoiní tú; go maoinír†	go maoiní sé, sí	go maoinímid; go maoiní muid	go maoiní sibh	go maoiní siad; go maoiníd†	—	go maoinítear
	past	dá maoinínn	dá maoiníteá	dá maoiníodh sé, sí	dá maoinímis; dá maoiníodh muid	dá maoiníodh sibh	dá maoinídís; dá maoiníodh siad	—	dá maoinítí
imperative		maoiním	maoinigh	maoiníodh sé, sí	maoinímis	maoinígí; maoinídh†	maoinídís	—	maoinítear
verbal noun		maoiniú
past participle		maoinithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Further reading

• Dinneen, Patrick S. (1927) “maoinigh”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 2nd edition, Dublin: Irish Texts Society
• Ó Dónaill, Niall (1977) “maoinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

maoinigh

1. inflection of maoineach:
   1. masculine vocative/genitive singular
   2. (archaic, dialectal) feminine dative singular

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
maoinigh	mhaoinigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.