menneisyys
Finnish
Etymology
Noun
menneisyys
- past (the period of time that has already happened)
Declension
Inflection of menneisyys (Kotus type 40*F/kalleus, t-d gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | menneisyys | menneisyydet | ||
genitive | menneisyyden | menneisyyksien | ||
partitive | menneisyyttä | menneisyyksiä | ||
illative | menneisyyteen | menneisyyksiin | ||
singular | plural | |||
nominative | menneisyys | menneisyydet | ||
accusative | nom. | menneisyys | menneisyydet | |
gen. | menneisyyden | |||
genitive | menneisyyden | menneisyyksien | ||
partitive | menneisyyttä | menneisyyksiä | ||
inessive | menneisyydessä | menneisyyksissä | ||
elative | menneisyydestä | menneisyyksistä | ||
illative | menneisyyteen | menneisyyksiin | ||
adessive | menneisyydellä | menneisyyksillä | ||
ablative | menneisyydeltä | menneisyyksiltä | ||
allative | menneisyydelle | menneisyyksille | ||
essive | menneisyytenä | menneisyyksinä | ||
translative | menneisyydeksi | menneisyyksiksi | ||
abessive | menneisyydettä | menneisyyksittä | ||
instructive | — | menneisyyksin | ||
comitative | See the possessive forms below. |