merimerkki
Finnish
Etymology
meri (“sea”) + merkki (“mark”)
Noun
merimerkki
Declension
Inflection of merimerkki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | merimerkki | merimerkit | |
genitive | merimerkin | merimerkkien | |
partitive | merimerkkiä | merimerkkejä | |
illative | merimerkkiin | merimerkkeihin | |
singular | plural | ||
nominative | merimerkki | merimerkit | |
accusative | nom. | merimerkki | merimerkit |
gen. | merimerkin | ||
genitive | merimerkin | merimerkkien | |
partitive | merimerkkiä | merimerkkejä | |
inessive | merimerkissä | merimerkeissä | |
elative | merimerkistä | merimerkeistä | |
illative | merimerkkiin | merimerkkeihin | |
adessive | merimerkillä | merimerkeillä | |
ablative | merimerkiltä | merimerkeiltä | |
allative | merimerkille | merimerkeille | |
essive | merimerkkinä | merimerkkeinä | |
translative | merimerkiksi | merimerkeiksi | |
abessive | merimerkittä | merimerkeittä | |
instructive | — | merimerkein | |
comitative | See the possessive forms below. |