merimerkki
Finnish
Etymology
meri (“sea”) + merkki (“mark”)
Noun
merimerkki
Declension
Inflection of merimerkki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | merimerkki | merimerkit | ||
genitive | merimerkin | merimerkkien | ||
partitive | merimerkkiä | merimerkkejä | ||
illative | merimerkkiin | merimerkkeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | merimerkki | merimerkit | ||
accusative | nom. | merimerkki | merimerkit | |
gen. | merimerkin | |||
genitive | merimerkin | merimerkkien | ||
partitive | merimerkkiä | merimerkkejä | ||
inessive | merimerkissä | merimerkeissä | ||
elative | merimerkistä | merimerkeistä | ||
illative | merimerkkiin | merimerkkeihin | ||
adessive | merimerkillä | merimerkeillä | ||
ablative | merimerkiltä | merimerkeiltä | ||
allative | merimerkille | merimerkeille | ||
essive | merimerkkinä | merimerkkeinä | ||
translative | merimerkiksi | merimerkeiksi | ||
abessive | merimerkittä | merimerkeittä | ||
instructive | — | merimerkein | ||
comitative | See the possessive forms below. |