mirzyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *miriti. By surface analysis, mir +‎ -yć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /mir̝it͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /mir̝it͡ɕ/

Verb

[edit]

mirzyć impf

  1. (attested in Sieradz-Łęczyca) to reconcile (to restore a friendly relationship)
    Synonyms: jednać, ujednawać, zmirzać
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[1], [2], [3], volume XXII, Łęczyca, page 24:
      Nyesgody myrzy bella federat
      [Niezgody mirzy bella federat]

Derived terms

[edit]
verbs

Descendants

[edit]
  • Polish: mierzyć (Middle Polish)

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “mirzyć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN