moworzeczna

Old Polish

Etymology

From mowa +‎ -o- +‎ rzecz +‎ -na. First attested in the c. 1492. Displaced by Polish dialektyka.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /mɔvɔr̝ɛt͡ʃʲnaː/
• IPA^(key): (15^th CE) /mɔvɔr̝ɛt͡ʃʲnɒ/

Noun

moworzeczna f

1. (philosophy) dialectics
   • 1915 [c. 1492], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543‎^[1], page 148:

     Moworzeczna dialectica

     [Moworzeczna dialektyka]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “moworzeczna”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN