narkotikus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 00:42, 3 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin narcoticus, from Ancient Greek ναρκωτικός (narkōtikós, numbing).[1] With -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈnɒrkotikuʃ]
  • Hyphenation: nar‧ko‧ti‧kus

Adjective

narkotikus (comparative narkotikusabb, superlative legnarkotikusabb)

  1. narcotic (inducing sleep; causing narcosis)

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative narkotikus narkotikusak
accusative narkotikusat narkotikusakat
dative narkotikusnak narkotikusaknak
instrumental narkotikussal narkotikusakkal
causal-final narkotikusért narkotikusakért
translative narkotikussá narkotikusakká
terminative narkotikusig narkotikusakig
essive-formal narkotikusként narkotikusakként
essive-modal
inessive narkotikusban narkotikusakban
superessive narkotikuson narkotikusakon
adessive narkotikusnál narkotikusaknál
illative narkotikusba narkotikusakba
sublative narkotikusra narkotikusakra
allative narkotikushoz narkotikusakhoz
elative narkotikusból narkotikusakból
delative narkotikusról narkotikusakról
ablative narkotikustól narkotikusaktól
non-attributive
possessive - singular
narkotikusé narkotikusaké
non-attributive
possessive - plural
narkotikuséi narkotikusakéi

See also

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Lithuanian

Pronunciation

  • IPA(key): [nɐɾˈkotʲɪkʊs]

Noun

narkòtikus m pl

  1. accusative plural of narkotikas