nederig

Dutch

Etymology

From neder (“below, low”) +‎ -ig (“-y”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

nederig (comparative nederiger, superlative nederigst)

1. humble, with humility

Inflection

Declension of nederig
uninflected	nederig
inflected	nederige
comparative	nederiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		nederig	nederiger	het nederigst het nederigste
indefinite	m./f. sing.	nederige	nederigere	nederigste
	n. sing.	nederig	nederiger	nederigste
	plural	nederige	nederigere	nederigste
definite		nederige	nederigere	nederigste
partitive		nederigs	nederigers	—

Synonyms

• deemoedig

Antonyms

• arrogant
• trots

Derived terms

• nederigheid

Related terms

• vernederen

Anagrams

• dreigen, gierden, gierend, griende