obiekt

See also: òbiekt

Polish

Etymology

Borrowed from German Objekt, from Latin obiectum.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.bjɛkt/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔbjɛkt
• Syllabification: o‧biekt

Noun

obiekt m inan (diminutive obiekcik)

1. object (thing)

   Synonyms: przedmiot, rzecz

2. object (person or thing to which an emotion is directed)

   Synonyms: przedmiot, rzecz

3. facility (building or group of buildings; also: off-road facilities)
4. (object-oriented programming) object (instantiation of a class or structure)

Declension

Declension of obiekt

	singular	plural
nominative	obiekt	obiekty
genitive	obiektu	obiektów
dative	obiektowi	obiektom
accusative	obiekt	obiekty
instrumental	obiektem	obiektami
locative	obiekcie	obiektach
vocative	obiekcie	obiekty

Further reading

• obiekt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obiekt in Polish dictionaries at PWN