ontoerekenbaar

Dutch

Etymology

From on- (“un-”) +‎ toerekenbaar (“accountable”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

ontoerekenbaar

1. (law) unaccountable, insane, non compos mentis

Inflection

Declension of ontoerekenbaar
uninflected	ontoerekenbaar
inflected	ontoerekenbare
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		ontoerekenbaar
indefinite	m./f. sing.	ontoerekenbare
	n. sing.	ontoerekenbaar
	plural	ontoerekenbare
definite		ontoerekenbare
partitive		ontoerekenbaars

Synonyms

• ontoerekeningsvatbaar