opdrachtgever

Dutch

Etymology

From opdracht +‎ gever.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔp.drɑxtˌxeː.vər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: op‧dracht‧ge‧ver

Noun

opdrachtgever m (plural opdrachtgevers, diminutive opdrachtgevertje n, feminine opdrachtgeefster)

1. A commissioner, one who commissions an action.

   Antonym: opdrachtnemer

   Omdat een grondstof niet meer leverbaar was, moest Annette opnieuw onderhandelen met de opdrachtgever.

   Annette had to renegotiate with the commissioner because one resource wasn't available anymore.