operistitium
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /o.pe.risˈti.ti.um/, [ɔpɛrɪs̠ˈt̪ɪt̪iʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /o.pe.risˈtit.t͡si.um/, [operisˈt̪it̪ː͡s̪ium]
Noun
[edit]operistitium n (genitive operistitiī or operistitī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | operistitium | operistitia |
Genitive | operistitiī operistitī1 |
operistitiōrum |
Dative | operistitiō | operistitiīs |
Accusative | operistitium | operistitia |
Ablative | operistitiō | operistitiīs |
Vocative | operistitium | operistitia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
[edit]- Opus Fundatum "Latinitas." (1992). Lexicon recentis latinitatis. Urbe Vaticana: Libraria Editoria Vaticana.