oprych

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Oprych

Polish[edit]

Etymology[edit]

Back-formation from opryszek.

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

oprych m pers

  1. (Warsaw) petty criminal, hoodlum, brawler, or thug
    Synonyms: see Thesaurus:złodziej, Thesaurus:złoczyńca

Declension[edit]

Declension of oprych
singular plural
nominative oprych oprychy/oprychowie
genitive oprycha oprychów
dative oprychowi oprychom
accusative oprycha oprychów
instrumental oprychem oprychami
locative oprychu oprychach
vocative oprychu oprychy/oprychowie

Related terms[edit]

noun

Further reading[edit]

  • oprych in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oprych in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=oprych&oldid=72495108"