opstellen

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

• (deprecated template usage) Plural form of opstel

Verb

opstellen

1. to arrange, line up
2. to formulate

Inflection

Conjugation of opstellen (weak, separable)
infinitive	opstellen
past singular	stelde op
past participle	opgesteld
infinitive	opstellen
gerund	opstellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stel op	stelde op	opstel	opstelde
2nd person sing. (jij)	stelt op, stel op2	stelde op	opstelt	opstelde
2nd person sing. (u)	stelt op	stelde op	opstelt	opstelde
2nd person sing. (gij)	stelt op	stelde op	opstelt	opstelde
3rd person singular	stelt op	stelde op	opstelt	opstelde
plural	stellen op	stelden op	opstellen	opstelden
subjunctive sing.1	stelle op	stelde op	opstelle	opstelde
subjunctive plur.1	stellen op	stelden op	opstellen	opstelden
imperative sing.	stel op
imperative plur.1	stelt op
participles	opstellend	opgesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• stellen op