opzienbaren

See also: opzien baren

Dutch

Verb

opzienbaren

1. Misspelling of opzien baren.

Conjugation

Conjugation of opzienbaren (weak, separable)
infinitive	opzienbaren
past singular	baarde opzien
past participle	opziengebaard
infinitive	opzienbaren
gerund	opzienbaren n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	baar opzien	baarde opzien	opzienbaar	opzienbaarde
2nd person sing. (jij)	baart opzien, baar opzien2	baarde opzien	opzienbaart	opzienbaarde
2nd person sing. (u)	baart opzien	baarde opzien	opzienbaart	opzienbaarde
2nd person sing. (gij)	baart opzien	baarde opzien	opzienbaart	opzienbaarde
3rd person singular	baart opzien	baarde opzien	opzienbaart	opzienbaarde
plural	baren opzien	baarden opzien	opzienbaren	opzienbaarden
subjunctive sing.1	bare opzien	baarde opzien	opzienbare	opzienbaarde
subjunctive plur.1	baren opzien	baarden opzien	opzienbaren	opzienbaarden
imperative sing.	baar opzien
imperative plur.1	baart opzien
participles	opzienbarend	opziengebaard
1) Archaic. 2) In case of inversion.