owczarz

Polish

Etymology

From owca +‎ -arz. Compare South Slavic and Russian овчар.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔft͡ʂaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡ʂaʂ
• Syllabification: ow‧czarz

Noun

owczarz m pers (female equivalent owczarka)

1. a man who raises or tends sheep; a sheep breeder; a shepherd

Declension

Declension of owczarz

	singular	plural
nominative	owczarz	owczarze
genitive	owczarza	owczarzy
dative	owczarzowi	owczarzom
accusative	owczarza	owczarzy
instrumental	owczarzem	owczarzami
locative	owczarzu	owczarzach
vocative	owczarzu	owczarze

Related terms

• owczarek
• owczarzyć
• owczor

 

Further reading

• owczarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• owczarz in Polish dictionaries at PWN