píra

See also: pira, PIRA, pirá, and pirã

Icelandic

píra f (genitive singular píru, no plural)

píra (weak verb, third-person singular past indicative pírði, supine pírt)

(transitive, governs the dative case) to pucker one's eyelids, to narrow one eye
(transitive, governs the dative case) to ration scarcely

píra — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að píra
supine (sagnbót)		pírt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pírandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég píri	við pírum	present (nútíð)	ég píri	við pírum
	þú pírir	þið pírið		þú pírir	þið pírið
	hann, hún, það pírir	þeir, þær, þau píra		hann, hún, það píri	þeir, þær, þau píri

past (þátíð)	ég pírði	við pírðum	past (þátíð)	ég pírði	við pírðum
	þú pírðir	þið pírðuð		þú pírðir	þið pírðuð
	hann, hún, það pírði	þeir, þær, þau pírðu		hann, hún, það pírði	þeir, þær, þau pírðu

imperative (boðháttur)	pír (þú)	pírið (þið)
	pírðu	píriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pírast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að pírast
supine (sagnbót)		pírst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		pírandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég pírist	við pírumst	present (nútíð)	ég pírist	við pírumst
	þú pírist	þið pírist		þú pírist	þið pírist
	hann, hún, það pírist	þeir, þær, þau pírast		hann, hún, það pírist	þeir, þær, þau pírist

past (þátíð)	ég pírðist	við pírðumst	past (þátíð)	ég pírðist	við pírðumst
	þú pírðist	þið pírðust		þú pírðist	þið pírðust
	hann, hún, það pírðist	þeir, þær, þau pírðust		hann, hún, það pírðist	þeir, þær, þau pírðust

imperative (boðháttur)	pírst (þú)	pírist (þið)
	pírstu	píristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

pírður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pírður	pírð	pírt	pírðir	pírðar	pírð
accusative (þolfall)	pírðan	pírða	pírt	pírða	pírðar	pírð
dative (þágufall)	pírðum	pírðri	pírðu	pírðum	pírðum	pírðum
genitive (eignarfall)	pírðs	pírðrar	pírðs	pírðra	pírðra	pírðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	pírði	pírða	pírða	pírðu	pírðu	pírðu
accusative (þolfall)	pírða	pírðu	pírða	pírðu	pírðu	pírðu
dative (þágufall)	pírða	pírðu	pírða	pírðu	pírðu	pírðu
genitive (eignarfall)	pírða	pírðu	pírða	pírðu	pírðu	pírðu