póg

See also: pog, POG, and pòg

Irish

Etymology

From Old Irish póc, from Latin (dare) pācem (“to give peace”) (originally a kiss as a sign of peace during a mass), via Brythonic.

Pronunciation

• IPA^(key): /pˠoːɡ/
• IPA^(key): /pˠɔːɡ/

Noun

póg f (genitive singular póige, nominative plural póga)

1. kiss

Declension

Declension of póg

Second declension

Bare forms Case Singular Plural Nominative póg póga Vocative a phóg a phóga Genitive póige póg Dative póg póig (archaic, dialectal) póga

Forms with the definite article Case Singular Plural Nominative an phóg na póga Genitive na póige na bpóg Dative leis an bpóg leis an bpóig (archaic, dialectal) don phóg don phóig (archaic, dialectal) leis na póga

Verb

póg (present analytic pógann, future analytic pógfaidh, verbal noun pógadh, past participle pógtha)

1. (transitive, intransitive) kiss

Conjugation

conjugation of póg (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	pógaim	pógann tú; pógair†	pógann sé, sí	pógaimid	pógann sibh	pógann siad; pógaid†	a phógann; a phógas / a bpógann*; a bpógas*	pógtar
	past	phóg mé; phógas	phóg tú; phógais	phóg sé, sí	phógamar; phóg muid	phóg sibh; phógabhair	phóg siad; phógadar	a phóg / ar phóg*	pógadh
	past habitual	phógainn / bpógainn‡‡	phógtá / bpógtᇇ	phógadh sé, sí / bpógadh sé, s퇇	phógaimis; phógadh muid / bpógaimis‡‡; bpógadh muid‡‡	phógadh sibh / bpógadh sibh‡‡	phógaidís; phógadh siad / bpógaidís‡‡; bpógadh siad‡‡	a phógadh / a bpógadh*	phógtaí / bpógta퇇
future		pógfaidh mé; pógfad	pógfaidh tú; pógfair†	pógfaidh sé, sí	pógfaimid; pógfaidh muid	pógfaidh sibh	pógfaidh siad; pógfaid†	a phógfaidh; a phógfas / a bpógfaidh*; a bpógfas*	pógfar
conditional		phógfainn / bpógfainn‡‡	phógfá / bpógfᇇ	phógfadh sé, sí / bpógfadh sé, s퇇	phógfaimis; phógfadh muid / bpógfaimis‡‡; bpógfadh muid‡‡	phógfadh sibh / bpógfadh sibh‡‡	phógfaidís; phógfadh siad / bpógfaidís‡‡; bpógfadh siad‡‡	a phógfadh / a bpógfadh*	phógfaí / bpógfa퇇
subjunctive	present	go bpóga mé; go bpógad†	go bpóga tú; go bpógair†	go bpóga sé, sí	go bpógaimid; go bpóga muid	go bpóga sibh	go bpóga siad; go bpógaid†	—	go bpógtar
	past	dá bpógainn	dá bpógtá	dá bpógadh sé, sí	dá bpógaimis; dá bpógadh muid	dá bpógadh sibh	dá bpógaidís; dá bpógadh siad	—	dá bpógtaí
imperative		pógaim	póg	pógadh sé, sí	pógaimis	pógaigí; pógaidh†	pógaidís	—	pógtar
verbal noun		pógadh
past participle		pógtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• pógaire m (“kisser”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “póg”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “póc”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language