póitseáil

Irish

Etymology

Borrowed from English poach + -áil.

Verb

póitseáil (present analytic póitseálann, future analytic póitseálfaidh, verbal noun póitseáil, past participle póitseáilte)

1. (transitive, intransitive) poach

Conjugation

conjugation of póitseáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	póitseálaim	póitseálann tú; póitseálair†	póitseálann sé, sí	póitseálaimid	póitseálann sibh	póitseálann siad; póitseálaid†	a phóitseálann; a phóitseálas / a bpóitseálann*; a bpóitseálas*	póitseáiltear
	past	phóitseáil mé; phóitseálas	phóitseáil tú; phóitseálais	phóitseáil sé, sí	phóitseálamar; phóitseáil muid	phóitseáil sibh; phóitseálabhair	phóitseáil siad; phóitseáladar	a phóitseáil / ar phóitseáil*	póitseáladh
	past habitual	phóitseálainn / bpóitseálainn‡‡	phóitseáilteá / bpóitseáilteᇇ	phóitseáladh sé, sí / bpóitseáladh sé, s퇇	phóitseálaimis; phóitseáladh muid / bpóitseálaimis‡‡; bpóitseáladh muid‡‡	phóitseáladh sibh / bpóitseáladh sibh‡‡	phóitseálaidís; phóitseáladh siad / bpóitseálaidís‡‡; bpóitseáladh siad‡‡	a phóitseáladh / a bpóitseáladh*	phóitseáiltí / bpóitseáilt퇇
future		póitseálfaidh mé; póitseálfad	póitseálfaidh tú; póitseálfair†	póitseálfaidh sé, sí	póitseálfaimid; póitseálfaidh muid	póitseálfaidh sibh	póitseálfaidh siad; póitseálfaid†	a phóitseálfaidh; a phóitseálfas / a bpóitseálfaidh*; a bpóitseálfas*	póitseálfar
conditional		phóitseálfainn / bpóitseálfainn‡‡	phóitseálfá / bpóitseálfᇇ	phóitseálfadh sé, sí / bpóitseálfadh sé, s퇇	phóitseálfaimis; phóitseálfadh muid / bpóitseálfaimis‡‡; bpóitseálfadh muid‡‡	phóitseálfadh sibh / bpóitseálfadh sibh‡‡	phóitseálfaidís; phóitseálfadh siad / bpóitseálfaidís‡‡; bpóitseálfadh siad‡‡	a phóitseálfadh / a bpóitseálfadh*	phóitseálfaí / bpóitseálfa퇇
subjunctive	present	go bpóitseála mé; go bpóitseálad†	go bpóitseála tú; go bpóitseálair†	go bpóitseála sé, sí	go bpóitseálaimid; go bpóitseála muid	go bpóitseála sibh	go bpóitseála siad; go bpóitseálaid†	—	go bpóitseáiltear
	past	dá bpóitseálainn	dá bpóitseáilteá	dá bpóitseáladh sé, sí	dá bpóitseálaimis; dá bpóitseáladh muid	dá bpóitseáladh sibh	dá bpóitseálaidís; dá bpóitseáladh siad	—	dá bpóitseáiltí
imperative		póitseálaim	póitseáil	póitseáladh sé, sí	póitseálaimis	póitseálaigí; póitseálaidh†	póitseálaidís	—	póitseáiltear
verbal noun		póitseáil
past participle		póitseáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

• póitseálaí

Noun

póitseáil f (genitive singular póitseála)

1. (act of) poaching

Declension

Declension of póitseáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun): Case Singular Nominative póitseáil Vocative a phóitseáil Genitive póitseála Dative póitseáil

Forms with the definite article: Case Singular Nominative an phóitseáil Genitive na póitseála Dative leis an bpóitseáil don phóitseáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
póitseáil	phóitseáil	bpóitseáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “póitseáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• “poach”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024
• “poaching”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2024