parçalanma

Turkish

Etymology

From parçalanmak.

Noun

parçalanma (definite accusative parçalanmayı, plural parçalanmalar)

1. breakup, disintegration, disjunction
2. fragmentation, split
3. (physics) decay, disintegration

Usage notes

• The pronunciation is on the last syllable, i.e. parçalanma.

Declension

Inflection
Nominative	parçalanma
Definite accusative	parçalanmayı
	Singular	Plural
Nominative	parçalanma	parçalanmalar
Definite accusative	parçalanmayı	parçalanmaları
Dative	parçalanmaya	parçalanmalara
Locative	parçalanmada	parçalanmalarda
Ablative	parçalanmadan	parçalanmalardan
Genitive	parçalanmanın	parçalanmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular parçalanmam parçalanmalarım 2nd singular parçalanman parçalanmaların 3rd singular parçalanması parçalanmaları 1st plural parçalanmamız parçalanmalarımız 2nd plural parçalanmanız parçalanmalarınız 3rd plural parçalanmaları parçalanmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular parçalanmamı parçalanmalarımı 2nd singular parçalanmanı parçalanmalarını 3rd singular parçalanmasını parçalanmalarını 1st plural parçalanmamızı parçalanmalarımızı 2nd plural parçalanmanızı parçalanmalarınızı 3rd plural parçalanmalarını parçalanmalarını Dative Singular Plural 1st singular parçalanmama parçalanmalarıma 2nd singular parçalanmana parçalanmalarına 3rd singular parçalanmasına parçalanmalarına 1st plural parçalanmamıza parçalanmalarımıza 2nd plural parçalanmanıza parçalanmalarınıza 3rd plural parçalanmalarına parçalanmalarına Locative Singular Plural 1st singular parçalanmamda parçalanmalarımda 2nd singular parçalanmanda parçalanmalarında 3rd singular parçalanmasında parçalanmalarında 1st plural parçalanmamızda parçalanmalarımızda 2nd plural parçalanmanızda parçalanmalarınızda 3rd plural parçalanmalarında parçalanmalarında Ablative Singular Plural 1st singular parçalanmamdan parçalanmalarımdan 2nd singular parçalanmandan parçalanmalarından 3rd singular parçalanmasından parçalanmalarından 1st plural parçalanmamızdan parçalanmalarımızdan 2nd plural parçalanmanızdan parçalanmalarınızdan 3rd plural parçalanmalarından parçalanmalarından Genitive Singular Plural 1st singular parçalanmamın parçalanmalarımın 2nd singular parçalanmanın parçalanmalarının 3rd singular parçalanmasının parçalanmalarının 1st plural parçalanmamızın parçalanmalarımızın 2nd plural parçalanmanızın parçalanmalarınızın 3rd plural parçalanmalarının parçalanmalarının

Synonyms

• dağılma
• (physics) bozunum

Verb

parçalanma

1. second-person singular negative imperative of parçalanmak

Usage notes

• The pronunciation is on the third syllable, i.e. parçalanma.