pluć

See also: pluc and płuc

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pľьvati (stem *pľuj-).

Pronunciation

• Template:pl-IPA-auto

Verb

1. to spit

Conjugation

Conjugation of pluć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pluć
present tense	1st	pluję			plujemy
	2nd	plujesz			plujecie
	3rd	pluje			plują
	impersonal	pluje się
past tense	1st	plułem, -(e)m pluł	plułam, -(e)m pluła	plułom, -(e)m pluło	pluliśmy, -(e)śmy pluli	plułyśmy, -(e)śmy pluły
	2nd	plułeś, -(e)ś pluł	plułaś, -(e)ś pluła	plułoś, -(e)ś pluło	pluliście, -(e)ście pluli	plułyście, -(e)ście pluły
	3rd	pluł	pluła	pluło	pluli	pluły
	impersonal	pluto
future tense	1st	będę pluł, będę pluć	będę pluła, będę pluć	będę pluło, będę pluć	będziemy pluli, będziemy pluć	będziemy pluły, będziemy pluć
	2nd	będziesz pluł, będziesz pluć	będziesz pluła, będziesz pluć	będziesz pluło, będziesz pluć	będziecie pluli, będziecie pluć	będziecie pluły, będziecie pluć
	3rd	będzie pluł, będzie pluć	będzie pluła, będzie pluć	będzie pluło, będzie pluć	będą pluli, będą pluć	będą pluły, będą pluć
	impersonal	będzie pluć się
conditional	1st	plułbym, bym pluł	plułabym, bym pluła	plułobym, bym pluło	plulibyśmy, byśmy pluli	plułybyśmy, byśmy pluły
	2nd	plułbyś, byś pluł	plułabyś, byś pluła	plułobyś, byś pluło	plulibyście, byście pluli	plułybyście, byście pluły
	3rd	plułby, by pluł	plułaby, by pluła	plułoby, by pluło	pluliby, by pluli	plułyby, by pluły
	impersonal	pluto by
imperative	1st	niech pluję			plujmy
	2nd	pluj			plujcie
	3rd	niech pluje			niech plują
active adjectival participle		plujący	plująca	plujące	plujący	plujące
contemporary adverbial participle		plując
verbal noun		plucie

Further reading

• pluć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN